Czy chcesz narysować trzmiela do projektu szkolnego lub po prostu chcesz dodać trochę koloru do swojego ogrodu, istnieje wiele sposobów, aby narysować ten uroczy i kolorowy owad. Oto kilka wskazówek, które pomogą Ci stworzyć idealnego trzmiela.
Rysowanie trzmiela
Wśród wszystkich ilustracji zwierząt, które możesz narysować, trzmiel może nie być pierwszym na Twojej liście. To małe stworzenie jest w stanie unieść 75% własnej wagi i zjada pyłek. Poza obowiązkami związanymi z zapylaniem trzmiele przenoszą również nektar, czyli cukrową ciecz z roślin. Te małe owady są ważne dla sektora rolniczego, zwiększając plony.
Twarz trzmiela to mały trójkąt w kształcie owalu, który znajduje się na szczycie dużego owalu. Możesz użyć prostego szablonu w kształcie owalu lub po prostu narysować wstępny szkic na kartce papieru. Być może zechcesz skorzystać z obu metod.
Trzmiele mają dwa skrzydła. Skrzydło na górze powinno być symetryczne, a to na dole – asymetryczne. Do narysowania tych skrzydeł można użyć wielu linii, ale warto ograniczyć stosowanie linii krzyżujących się. Używanie lekkich pociągnięć ułatwia wymazywanie błędów.
Powinieneś także narysować najkrótszy łuk trzmiela. Najkrótszy łuk ma mniej więcej taką samą długość jak łuk najwyższy. Jeśli musisz, możesz zgolić trochę tłuszczu z górnej i dolnej części łuku.
W skrócie trzmiel to małe stworzenie o wielkim sercu. Jest wystarczająco duży, aby przenosić pyłek, ale na tyle mały, że łatwo go oswoić. Oprócz tego, że trzmiele są urocze, są też symbolem bioróżnorodności. Ich niewielki rozmiar pozwala im przemieszczać się po całej planecie bez zgniatania.
Rozpoznawanie trzmieli na swoim podwórku
Rozpoznawanie trzmieli na swoim podwórku to świetny sposób na poznanie korzyści płynących z zapylania roślin. Pszczoły są istotną częścią ekosystemów całego świata. Zapylają 80 procent wszystkich roślin kwitnących i są niezbędne do utrzymania zdrowej równowagi. Są najbardziej aktywne wiosną i jesienią.
Aby rozpoznać trzmiela na swoim podwórku, szukaj ich czarnych i żółtych futerek. Możesz również zwrócić uwagę na ich niski, trutowy szum.
Trzmiele należą do rodzaju Bombus. Większość trzmieli żyje w kolonii społecznej. Każda kolonia składa się z około 50-400 osobników. Gniazdo budują zwykle w starych tunelach chrząszczy lub w norach gryzoni. Niektóre gniazda mają kształt stosów gruzu.
Ogólnie trzmiele mają czarną głowę, biały środek i białą końcówkę na ogonie. Niektóre gatunki mają na odwłoku dwa żółte paski lub prążki. Trzmiele są zazwyczaj łagodne. Jednak w przypadku naruszenia gniazda trzmiele mogą użądlić.
Samce trzmieli są większe od samic. Mają złotobrązowy lub żółty tułów i czarną głowę. Samice mają około pół cala długości.
Pszczoły są świetnym zapylaczem dla samopłodnych warzyw. Zbierają pyłek brzęcząc wokół kwiatów, wibrując mięśniami lotnymi i potrząsając luźnymi ziarnami pyłku. Ziarna pyłku spadają na owłosione ciało pszczoły, gdzie są przenoszone z kwiatu na kwiat.
Rozpoznawanie skrzydeł trzmiela
Rozpoznawanie skrzydeł trzmiela jest ważną częścią identyfikacji tej popularnej pszczoły. Skrzydło służy do lotu. Chociaż identyfikacja pszczoły na podstawie skrzydeł jest możliwa, należy pamiętać, że skrzydła nie są stałym wyznacznikiem wieku. U niektórych gatunków skrzydła mogą mieć ciemniejszy wygląd.
Skrzydła trzmiela składają się z dwóch par. Skrzydła samicy mają sześć segmentów, natomiast skrzydła samca siedem. Błony skrzydeł są ciemne, co pozwala odróżnić trzmiela od innych owadów.
Skrzydła trzmieli nie są owłosione. Nie mają też łusek. Zamiast tego błony skrzydeł składają się z ciemnych pigmentów. Gdy trzmiel żeruje, jego skrzydła mogą zderzać się z otaczającą go roślinnością. Może to prowadzić do uszkodzenia skrzydeł. Często skrzydło jest trwale uszkodzone. Określa się to mianem zużycia skrzydeł.
Trzmiele należą do rodziny błonkówek. Znane są również jako pszczoły karczowniki. Owady te preferują drzewa i budynki, można je spotkać w różnych morfologiach kwiatowych. Żerują na kwiatach, zwłaszcza rurkowych.
Najczęściej spotykane pszczoły kartaczowate to trzmiele brązowe. Pszczoły te mają brązowy odwłok i nogi, preferują kwiaty rurkowe. Mają również owłosione tylne nogi, ale nie posiadają koszyczków na pyłek.
W zależności od rodzaju kwiatów pszczoły mogą inaczej używać skrzydeł. Podczas żerowania na kwiatach o małej gęstości, pszczoły mogą wykonywać mniej lotów. Jednak podczas żerowania na kwiatach o dużym zagęszczeniu, pszczoły prawdopodobnie wykonują więcej lotów w krótkim czasie.
Kolorowanie ciała trzmiela
Uzyskanie odpowiedzi na pytanie: “jak pokolorować ciało trzmiela?” nie jest tak proste, jak mogłoby się wydawać. Pszczoła wykorzystuje dwa różne rodzaje melaniny, aby uzyskać swój charakterystyczny wzór kolorystyczny. Ponadto jej żądło stanowi broń obronną.
Chociaż odpowiedź na pytanie: “jak zabarwić skórę trzmiela?” nie jest ostateczną odpowiedzią, to jednak dostarcza kilku ciekawych informacji. Główne typy melaniny wykorzystywane przez pszczoły to feomelanina i eumelanina. Połączenie tych dwóch typów pozwala trzmielom tworzyć imponującą gamę wzorów kolorystycznych.
Poprzednie badania sugerowały, że żółte ubarwienie trzmiela wynika z obecności pteryny, żółtego pigmentu. Nie jest jednak jasne, czy pteryna jest pojedynczym pigmentem, czy mieszaniną pigmentów.
Podobnie nie jest dobrze poznane czerwone ubarwienie trzmiela. Niektórzy autorzy twierdzą, że czerwone ubarwienie wynika z obecności feomelaniny, inni zaś, że kolor ten jest wynikiem melanizacji. Brak jest jednak rozstrzygających danych dotyczących jaśniejszych kolorów.
Poprzednie badanie sugerowało, że trzmiele mają najlepsze ubarwienie ze wszystkich owadów, ale nie zostało to poparte żadnymi danymi. Niektóre pszczoły mają jednak metalicznie czarne ciało, a także białe lub żółte oznaczenia.
Trzmiele mają charakterystyczne żądło, które nie jest zadziorem. Żądło to służy do wstrzykiwania jadu, który generuje krótki, silny ból.
Nadawanie trzmielowi skrzydeł
Używanie skrzydeł trzmiela nie jest tak proste, jak mogłoby się wydawać. Pszczoły są niezwykle ciężkie i muszą być rozgrzane, aby mogły latać. Aby skrzydła zaczęły latać, muszą mieć temperaturę 30 stopni Celsjusza.
Trzmiele mają unikalny mechanizm lotu, który jest badany od wielu dekad. Aerodynamikę lotu pszczół badano przy użyciu modelowania robotycznego. W 2009 roku w jednym z badań stwierdzono, że elegancki ruch skrzydeł niekoniecznie prowadzi do efektywnego lotu.
Trzmiele mają dwa różne tryby lotu. Ustawienie trybu ekonomicznego pozwala pszczole zużywać mniej energii podczas przenoszenia ciężkiego ładunku. Mięśnie lotne są w stanie skręcić skrzydła, aby uzyskać siłę nośną. Wiry powietrza nad skrzydłami pomagają pszczole utrzymać się w powietrzu.
Pszczoły mają skrzydła, które klapią z prędkością 130 do 230 uderzeń na sekundę. Częstotliwość klapnięć ma większy wpływ na zapotrzebowanie na moc inercyjną niż amplituda uderzeń.
Największa składowa produkcji siły aerodynamicznej powinna być proporcjonalna do współczynnika siły translacyjnej (CFt) razy powierzchnia skrzydła (S). Jednak względne wielkości zapotrzebowania na siłę inercyjną i profilową są u pszczół niepewne.
Podczas gdy skrzydło jest najbardziej znaczącą częścią tułowia, mięśnie zasilające skrzydła również zajmują największą część tułowia. Mięśnie te nie kurczą się przy każdym uderzeniu skrzydła. Mają jednak brzęczący dźwięk, który towarzyszy każdemu uderzeniu.
Podobne tematy